Όπως κινούμαι αθόρυβα στη ρηχή ζώνη,στην ακτή δλδ... ξαφνικά αντικρίζω μία ανθρώπινη φιγούρα. Ουαου... Ήταν σαν ψέμα. Μια πανέμορφη ξανθιά κυρία που καθόταν σταυροπόδι στο πλάι από την ακτή κ διάβαζε ένα βιβλίο. Μία πολύ όμορφη κυρια- δεσποινίς, με ηλικία γύρω στα 30. Δεν με είχε πάρει είδηση (εκεί κατάλαβα ότι το ρηχό μου είναι αρκετό αθόρυβο κ ότι είμαι ένας πολύ καλός ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΑΣ..
)Συνεχίζω κ στον επόμενο κολπίσκο, δεν βρίσκω τπτ κ αρχίζω το δρόμο της επιστροφής... Οπότε έπρεπε να ξανά περάσω από τον ιδιωτικό εκείνο κόλπο, αθόρυβα κ να ξανά αντικρίσω την αιθέρια αυτή ύπαρξη!!!
Μόλις βγαίνω στη μύτη του κόλπου λοιπόν, βλέπω πάλι την ίδια όμορφη φιγούρα, να έχει πάρει μια πλαστική άσπρη ξαπλώστρα κ αφού την τοποθετήσε στη ακτή 7-8 μέτρα από κει που σκάει το κυμματάκι, λιαζοτανε.. Λιαζότανε ΟΛΌΓΥΜΝΗ με τα ποδια επάνω στην ξαπλώστρα κ ορθανοιχτά λες κ περίμενε τον γυναικολόγο...
Εμ βέβαια... Σε μια ιδιωτική παραλία που δεν έχει πρόσβαση ούτε ο δρόμος ούτε τπτ για 2-3 κόλπους δεξιά κ αριστερά, δεν πιστεύεις ότι θα δεις ποτέ κάποιον..... Μόνο κάτι ψαροντουφεκάς σαν εμάς, ψάχνοντας για κάνα λαυράκι ή κανένα Χταπόδι μπορούν να φτάσουν εκεί 
Ααααχ τι μου κάνεις τώρα λεωωωωω!! Συνεχίζω την αθόρυβη προσέγγιση μου. Μόλις φτάνω απέναντι από το επίμαχο σημείο σηκώνω το κεφάλι. Η κυρία φορούσε γυαλιά ηλίου κ είχε το βλέμμα της προς τον ουρανό, με κλειστά φαντάζομαι τα μάτια, με την ηβική της περιοχή περιποιημένη πλήρως..οπότε συνεχίζω την αθόρυβη διαδρομή μου κ αφήνω πίσω μου αυτό το ΔΏΡΟ που μου έκανε η γαλανή μας!!! Πάντα κ με κάποιο τρόπο θα σε ξεπληρώσει σίγουρα η θάλασσα μας!!!
), για τις αψαρίες μας!
Εχω πολλές άλλες ωραίες ιστορίες, αλλά αφού δεν αφορούν το ψαροντούφεκο, δεν τις λέω!!
