και άλλες σάλτσες

[tas]

Θα περιγράψω τα τρία τελευταία ψαρεματάκια μου, χωρίς ψάρι όμως γιατί απλά δεν βγήκε κάτι που ν' αξίζει να δημοσιευτεί.
ΨΑΡΕΜΑ 1ο Σαλαμίνα: Σε πολύ κοφτά νερά, περιμένοντας κάποιο πελαγίσιο, βλέπω προς τα βράχια της ακτής και από βάθος 8 μέτρων περίπου να ανεβαίνουν συνέχεια πολλές μπουρμπουλίθρες. Παρατηρώ το φαινόμενο για ένα λεπτό περίπου προσπαθώντας να εξιχνιάσω τί συμβαίνει. Πάω ακριβώς από πάνω και βλέπω ότι η μπουμπουλίθρες βγαίνουν κάτω από ένα μεγάλο μονόπετρο. Ο νους μου πήγε στο κακό: Ισως έχει παγιδευτεί καποιος αυτοδύτης και οι μπουρμπουλίθρες προέρχονται από τη συσκευή του. Κάνω λοιπόν τη βουτιά μου, πάω κάτω από το βράχο και βλέπω μία τεράστια χελώνα να καταβροχθίζει τους κολλημένους στο βράχο σπόγγους. Οσο έτρωγε έβγαιναν συνέχεια μπουρμπουλήθρες από το στόμα της. Αν είχα τα πνευμόνια της !!! Η χελώνα δεν μου δίνει καμία σημασία και συνεχίζει το φαγοπότι. Αποφασίζω να κάνω λοιπόν ένα καρτέρι δίπλα της. Σε λίγο μέσα από τη θολούρα σκάει σαν βέλος ένα 3κιλο γοφάρι. Μόλις προλαβαίνω μία βολή στο φεύγα, στο σημείο που υπέθετα ότι βρίσκεται. Νιώθω τη βέργα να βρίσκει στόχο. Για 2 δευτερόλεπτα υπάρχει αντίσταση μετά τίποτα. Δεν πειράζει γιατί ήταν βολή απελπισίας εκ των προτέρων χαμένη. ΑΨΑΡΟΣ
ΨΑΡΕΜΑ 2ο Ευβοια: Αγνωστος ρηχός τόπος με βαθύτερη αποχή τα 10 μέτρα. Από κίνηση πάρα πολυ στα ρηχά. Ιδιαίτερα μελανούρια, γόπες , σαργοί και σάλπες , μερικά από αυτά καλού μεγέθους. Η κατάσταση όμως προιδεάζει για μεγάλους κυνηγούς. Κολυμπάω λοιπόν στα ρηχά, με τον ήλιο πίσω και συνέχεια κρυμμένος, περιμένοντας την ευκαιρία. Σε λίγο βλέπω τις πρώτες σκιές. Με πλησιάζουν σιγά-σιγά 5-6 πεντάκιλα γοφάρια. Σε μια στιγμή σταματάνε και κυτάνε υποψιασμένα προς το μέρος μου. Ομως είμαι καλά κρυμμένος ανάμεσα στις σκιές των βράχων και δεν μπορούν να με δούν. Οπότε αποφασίζουν να συνεχίσουν την πορεία τους. Φτάνουν στα 4 με 4,5 μέτρα όλα μαζί παρέα. Σημαδεύω το πιο κοντινό, ρίχνω με τη σιγουριά ενός υπνοβάτη και περιμένω το γνωστό τράβηγμα. Αντί γιαυτό βλέπω τη βάργα να πέφτει πεθαμένη, τα γοφάρια να την κοιτάνε έκπληκτα και μετά να γίνονται καπνός. Ενας σηκιός 700σάρης έσωσε κάπως την τιμή των όπλων.
ΨΑΡΕΜΑ 3ο Αττική Ευβοικός: Ψάχνω για συναγρίδες και ενδεχομένως για καποιο μαύρο. Ο τόπος αρκετά βαθύς για τις δικές μου δυνατότητες αλλά όλο και κάτι γίνεται. Στα πρώτα αναγνωριστικά καρτέρια βλέπω ένα κοπάδι από 3κιλες συναγρίδες να κάνει επιδρομή από τα βαθειά προς τα ρηχά. Στα 10 μέτρα βάθος όμως σταματάει και αποσύρεται. Κάνω 2-3 καρτέρια στα 10 μέτρα, τίποτα. Λίγο πιο κάτω βλέπω ένα 2κιλο ροφό να με παρατηρεί από ένα γνωστό θαλάμι και να κρύβεται . Επειδή ξέρω τί παίζει παίρνω από τη σημαδούρα το 75άρι και βουτάω. Βλέπω το ροφό στο προθαλάμι να μου δίνει τέλειο στόχο στο 1 μέτρο. Βαράω πάλι με απόλυτη σιγουριά. Τίποτα. Ξαναβαράω, τίποτα. Ηταν ξεχασμένη η ασφάλεια στο όπλο. Μέχρι να την βγάλω, πάει ο ροφός.
Συνεχίζω το ψάρεμα απτόητος. Πιο κάτω βλέπω πάλι ένα κοπάδι καλές συναγρίδες να εφορμούν από τα βαθειά και πάλι μόλις φτάνουν στα δέκα μέτρα να αποσύρονται. Αποφασίζω καρτέρι στα 12 μέτρα αυτή τη φορά, μήπως είμαι πιο τυχερός. Βουτάω στα 12 μέτρα και περιμένω. Αμέσως κάτω από την κάνη του όπλου πετάγεται ένας 4κιλος ροφός και αμέσως πίσω του ένας κιλίσιος και χώνονται 3-4 μέτρα πιο κάτω σε μια συστάδα 3 βράχων, με την πρώτη μάτια όχι πολύ δύσκολη. Μόλις χαλαρώνω κάνω βουτιά και παλεύω να δω που βρίσκεται ο μεγάλος. Εις μάτην μόνο ο μικρός κάνει βόλτες και μου ρίχνει ματιές. ΠΑΛΙ ΑΨΑΡΟΣ.
Στο γυρισμό σκεφτόμουν ότι ίσως δεν το έχω πια. Μπορεί, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει και κάτι άλλο που να μπορεί να αντικαταστήσει τη θάλασσα.

[ΤΑΙΤΙΝΟΣ]

Καλησπέρα

Μια χαρά τόχεις, μην ανησυχείς Απλά, η θάλασσα κάπου κάπου μας θυμίζει ποιός είναι το...αφεντικό και μας ψαλιδίζει λίγο τα " φτερά" για να μην παραπαίρνουμε αέρα

[ichthyologist]

Το έχεις, το έχεις!
Εγγύηση!

[maimouth]

Μην απογοητευεσαι ρε Τασο. αυτα μεσα στο παιχνιδι ειναι . σιγα . Και θα παρεις και θα χασεις ψαρια..
Ρε ανθρωπε , ποτε βρηκες καιρο και πηγες Αττικη? με τους κωλοβοριαδες 1.5 μηνα τωρα... δε πλησιαζει ανθρωπος

[stelarasA'MAK]

Έτσι πήγε και για μένα,μέχρι στιγμής το καλοκαίρι.
Λίγες οι επιτυχίες, πολλές οι μα@κιες, και ευτυχώς κάπως λιγότερες οι φόλες..γενικά η εποχή είναι δύσκολη, συνήθως το φθινόπωρο αποζημιωνομαστε,με προπονημενα πνευμονια, φρεσκοανεβασμενα ψάρια, σχετικά έρημες θάλασσες, κει γλυκιές θερμοκρασίες..
Οσονούπω πανσέληνος Αυγούστου..σηματοδοτεί την έναρξη του φθινοπωρινου πανηγυριού..
Εσο έτοιμος!!!

[Panagpanag]

Εσύ δεν το χάνεις ποτέ, μην ανησυχείς. Θα έρθουν τα ψάρια, έχε πίστη!