Πρωινό ψαρεματάκι στον μαγευτικό καλοκαιρινό Αργολικό.
Με το χάραμα είμαι στον τόπο και πέφτω.
Στόχος τα γοφάρια και ότι άλλο μπορεί να κυνηγάει.
Οι βουτιές άκαρπες,ωραιά θολούρα,ψιλό και μικρόψαρα παντού αλλά τίποτα άξιο βολής.
Αφού έχει περάσει ώρα και έχω ψαρέψει όλο το κομμάτι πεπεισμένος ότι θα είναι ακόμα ένα καραφολίδι σε ένα καρτέρι μου περνάνε ψηλά κοπαδιαστές ζαργάνες.
Γενικά δεν ασχολούμαι με τέτοια ψάρια γιατί δεν βλέπω συχνά και όταν βλέπω είναι μικρές και δεν υπάρχει λόγος να τις βαρέσω.
Αυτές όμως μου φάνηκαν μεγαλούτσικες.
Λέω ε δε ρίχνεις αφού δεν έχει τίποτα και άμα την πετύχεις την πέτυχες.
Τελικά την πετυχαίνω και αρχίζει και ρίχνει ένα τράβηγμα που δεν το περίμενα να πω την αλήθεια, αλλά δεν έχω βαρέσει ποτέ βέβαια.
Μετά από λίγο είναι στα χέρια μου και δεν το πίστευα ότι ήταν σε τέτοιο μέγεθος.
Καλό πλάνο δεν έχω από το μετά γιατί μπερδεύτηκα με την κάμερα και νόμιζα ότι ήταν ανοιχτή.
Και μια με το τέκνο να ζουλάει τα μάτια της ζαργάνας.
Από αυτό το ψάρεμα έκανα ένα ακόμα απογευματινό σε κομμάτι που είχα πάρει γοφάρια αλλά ήταν το ίδιο σκηνικό.
Παντού μικρόψαρα και ψιλό και κυνηγοί τίποτα παρόλο τον καιρό που είχε.
Παντού βέβαια είχε σκάρους αλλά εγώ ήθελα γοφάρια.
Επόμενη βουτιά μάλλον μετά τον Αύγουστο γιατί με 28,5 βαθμούς νερό ούτε μπάνιο σπίτι δεν κάνω.
Ουάου! Τί ψάρι! Άξιος άξιος 
.
.