Για μια χούφτα μπαρμπούνια

[GiorgosS]

Θα κάνω αλλαγή τίτλου<κόκκινοι η γκρι>αλλά ούτε εγώ τους ψαρεύω Δημήτρη κινούνται σαν οικογένειες μαμά μπαμπάς παιδιά...πρώτη επαφή στην Κάρπαθο το 1988 χωρίς ψαροτουφεκο πάμε με την κοπέλα μου για ψάρεμα σκάρων μετά από παρότρυνση ντόπιου με καλάμια από καλαμιές αυτοσχέδια και ένα τεράστιο αγκίστρι μα για πιράνχας θα πάμε λέω του Καρπάθιου και μου λέει αλλιώς κόβει την πετονιά με τα δόντια του δόλωμα πεταλίδες και μαλαγρωμα με αχινούς όλα επιτόπου!Καθε φορά πιάναμε 5-6 μισοκιλους χωρίς υπερβολή που τους έτρωγε το κορίτσι εγώ έβλεπα τις δονταρες και κάτι με ξένιζε δεν έχω φάει ποτέ αν και η παροιμία λέει φάε του σκάρου το σκατο... λίγο αηδία ακούγεται αλλά έτσι είναι μάλλον.Θα μείνω στα μπαρμπούνια!

[dimitrikotz]

Θα κάνω αλλαγή τίτλου<κόκκινοι η γκρι>αλλά ούτε εγώ τους ψαρεύω Δημήτρη κινούνται σαν οικογένειες μαμά μπαμπάς παιδιά...πρώτη επαφή στην Κάρπαθο το 1988 χωρίς ψαροτουφεκο πάμε με την κοπέλα μου για ψάρεμα σκάρων μετά από παρότρυνση ντόπιου με καλάμια από καλαμιές αυτοσχέδια και ένα τεράστιο αγκίστρι μα για πιράνχας θα πάμε λέω του Καρπάθιου και μου λέει αλλιώς κόβει την πετονιά με τα δόντια του δόλωμα πεταλίδες και μαλαγρωμα με αχινούς όλα επιτόπου!Καθε φορά πιάναμε 5-6 μισοκιλους χωρίς υπερβολή που τους έτρωγε το κορίτσι εγώ έβλεπα τις δονταρες και κάτι με ξένιζε δεν έχω φάει ποτέ αν και η παροιμία λέει φάε του σκάρου το σκατο... λίγο αηδία ακούγεται αλλά έτσι είναι μάλλον.Θα μείνω στα μπαρμπούνια!

Όντως το thread ρέπει προς τους σκάρους ενώ ξεκίνησε με τα μπαρπούνια. Εγώ τους έχω φάει και με τα εντόσθια, και αυτό που έχω να πω είναι ότι μάλλον πρόκειται περί μύθου γιατί δεν είδα και καμιά διαφορά. Άσε που για να τους μαγειρέψεις έτσι πρέπει να ξέρεις να τους βγάζεις και την χολή, αλλιώς δεν τρώγονται..

[GiorgosS]

Θα κάνω αλλαγή τίτλου<κόκκινοι η γκρι>αλλά ούτε εγώ τους ψαρεύω Δημήτρη κινούνται σαν οικογένειες μαμά μπαμπάς παιδιά...πρώτη επαφή στην Κάρπαθο το 1988 χωρίς ψαροτουφεκο πάμε με την κοπέλα μου για ψάρεμα σκάρων μετά από παρότρυνση ντόπιου με καλάμια από καλαμιές αυτοσχέδια και ένα τεράστιο αγκίστρι μα για πιράνχας θα πάμε λέω του Καρπάθιου και μου λέει αλλιώς κόβει την πετονιά με τα δόντια του δόλωμα πεταλίδες και μαλαγρωμα με αχινούς όλα επιτόπου!Καθε φορά πιάναμε 5-6 μισοκιλους χωρίς υπερβολή που τους έτρωγε το κορίτσι εγώ έβλεπα τις δονταρες και κάτι με ξένιζε δεν έχω φάει ποτέ αν και η παροιμία λέει φάε του σκάρου το σκατο... λίγο αηδία ακούγεται αλλά έτσι είναι μάλλον.Θα μείνω στα μπαρμπούνια!

Όντως το thread ρέπει προς τους σκάρους ενώ ξεκίνησε με τα μπαρπούνια. Εγώ τους έχω φάει και με τα εντόσθια, και αυτό που έχω να πω είναι ότι μάλλον πρόκειται περί μύθου γιατί δεν είδα και καμιά διαφορά. Άσε που για να τους μαγειρέψεις έτσι πρέπει να ξέρεις να τους βγάζεις και την χολή, αλλιώς δεν τρώγονται..

Με έβαλες σε σκέψεις με τα λεοντοψαρα και έχει κάτι μεγάλα σαρωνικο που τις προάλλες ενώ ήμουν έτοιμος να κρυφτώ στη ρίζα ενός βράχου παραλίγο να ξαπλώσω πάνω σε ένα που με κοιτούσε ατάραχο μόνο μετά από τσιγκλισμα με την βέργα μπήκε βαριεστημένα στο θαλαμι του χωρίς ίχνος φόβου αλλά με τα αγκάθια πως την παλεύεις;έχω φάει τσίμπημα από σκορπίνα κόκκινη και έκλαιγα...

[--xristos--]

Περίεργο και μένα με έχει τσιμπήσει σκορπίνα και για 10 λεπτά είχα έναν ήπιο πόνο μετά ελάχιστο και σε 20 λεπτά το είχα ξεχάσει τελείως. Αντίθετα όταν με τσιμπισε το κόκκινο σκουλίκι σαν σαραντοποδαρουσα που μοιάζει είχα σοβαρό πόνο που με πανικοβαλε λίγο μετά σταμάτησε για 5 λεπτά και μετά πάλι έντονο πόνο και αυτό στην μισή ώρα περίπου σταμάτησε.

[dimitrikotz]

Λοιπόν με τα λεοντάψαρα είχα πάντα ένα φόβο γιατί είμαι αδέξιος και απρόσεκτος και είχα ακούσει ότι το τσίμπημα τους είναι χειρότερο από σκορπίνα. Στην Υδρα είναι αρκετά και δεν είναι λίγες οι φορές που κι εγώ έχω πάει να πέσω πάνω τους. Δεν είναι επιθετικά, μάλλον νωχελικά θα έλεγα, αλλά αν πας γυρεύοντας μπορεί να γίνει το ατύχημα... Χτες έπιασα ένα για να ξορκίσω το φόβο μου. Το θανάτωσα με το μαχαίρι και μετά άρχισα να βγάζω ένα ένα τα ραχιαία αγκάθια. Κατόπιν τα πλαϊνά και στο τέλος το ψάρι έμεινε γυμνό. Η όλη διαδικασία δεν πρέπει να πήρε πάνω από 3-4 λεπτά και αν τα κατάφερα εγώ, σίγουρα μπορούν να τα καταφέρουν όλοι. Δεν μπήκε ακόμα τηγάνι να πω εντυπώσεις.

Τα σκουλήκια που λες είναι οι περίφημες σκωλόπετρες, απαίσιο και σιχαμερό ζώο, αλλά από την άλλη πολύτιμο για το οικοσύστημα γιατί είναι ο 'νεκροθάφτης' του βυθού. Μάλιστα πηγαίνουν και στα χτυπημένα, βραχωμένα ψάρια και τα τρώνε ζωντανά! Όταν ήμουν μικρός με είχε τσιμπήσει μία και ήταν πάρα πολύ επώδυνο, ακόμα το θυμάμαι. Αν περπατάς με γυμνά πόδια σε βράχια, ακόμα και γλύστρες θέλει προσοχή γιατί βρίσκονται σχεδόν παντού. Επίσης έχω παρατηρήσει ότ συγκατοικούν συχνά με χταπόδια, προφανώς τρέφονται από τα υπολείμματα αυτών που τρώνε..