Έφτασα στο τόπο, Κορινθιακός και ο Δυτικός 2-3 Μποφόρ φαίνεται να έχει ανακατέψει για τα καλά τα νερά. Δεν βαριέσαι, ήρθα μέχρι εδώ, ντύσιμο και μέσα. Βουτάω και η κατάσταση απογοητευτική, τα νερά πάρα πολύ θολά, ίσα που βλέπω την μύτη του όπλου. Δεν οπλίζω καν και κολυμπώ περίπου 500μ να δω αν η κατάσταση θα καλυτερέψει. Τελικά λίγο παρακάτω τα πράγματα είναι καλύτερα από ορατότητα, αλλά η θάλασσα είναι γεμάτη μέδουσες και κάτι περίεργο - ψηλό που αφηνιάζει ανάμεσά τους.
Εδώ είμαστε.
Πρώτο καρτέρι, το ψηλό σπάει αλλά δεν μπορώ να διακρίνω κάτι μέσα στην θολούρα.
Δεύτερο καρτέρι, ηρεμώ, ακούω κάτι σαν κροτάλισμα, περιμένω, το ξανακούω, περιμένω, και σκάνε από πίσω μου 2 λύκοι (λαβράκια) ισομεγέθης, περνάνε δίπλα μου, με πορεία από πίσω μου προς τα μπροστά και ανοιχτά, τα μάτια τους με περιεργάζονται για κλάσματα δευτερολέπτων και αρχίζουν να ανοίγουν την πορεία τους για να χαθούν μέσα στην θολούρα. Ή τώρα ή ποτέ. Ευθυγραμμίζω το όπλο με την πορεία του πρώτου, βολή, μουλινέ, ανάδυση, μάζεμα.
Λύκος (lycan) εναντίον Λύκου (lavrax) = 1 - 0.
Καλό μας χειμώνα, ήταν το πρώτο της σεζόν για εμένα.
