dlamprou έγραψε:Αγαπητοί συνάδελφοι κατά την προσπάθεια ανάλυσης του όλου προβλήματος κάνετε τα βασικά λάθη σε παραδοχές που οδηγούν σε προβλέψεις χωρίς καμία λογική.
Καταρχάς γίνεται η παραδοχή ότι ο homo sapiens έχει ως δεδομένη την αναλυτική ικανότητα ώστε να αναγνωρίσει την ανάγκη αυτορύθμισης της κατανάλωσης πεπερασμένων πόρων. Προφανώς και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Είναι πασιφανές ότι οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται την έκταση του προβλήματος αποτελούν μειοψηφία και προσπαθούν να προστατευθούν ακριβώς με το να θεσπίζουν κανόνες προκειμένου να αναγκάζουν το σύνολο να συμμορφωθεί. Το επίτευγμα των νόμων και των κανόνων στην πραγματικότητα αποτελούν απόδειξη ότι δεν είναι κοινό κεκτημένο η αντίληψη περί λογικής, δικαίου κλπ κλπ.
Το βίντεο (το οποίο θα το χρησιμοποιούσα μόνο για παιδιά ώστε να τα "χτυπήσει" στο συναίσθημα με ολίγη από εκπαίδευση και μια δόση ελπίδας) όπως και οι διάφορες τοποθετήσεις κατά καιρούς, περί πίεσης στους φυσικού πόρους, αρνούνται πεισματικά να θέσουν το κύριο ερώτημα που δεν είναι το πως θα διαχειριστούμε τους φυσικούς πόρου ώστε να μην μας τελειώσουν αλλά το πως η γη θα διαχειριστεί εμάς ώστε να μην της δημιουργήσουμε πρόβλημα. Βασικός πόρος που ΠΟΤΕ δεν σχολιάζεται από τους ευαισθητοποιημένους σύγχρονους ανθρώπους είναι η βιοχωρητικότητα της Γης η οποία συνεχώς μειώνεται και είναι αντιστρόφως ανάλογη του ανθρώπινου πληθυσμού.
Εδώ λοιπόν έρχεται η δεύτερη μεγάλη προβληματική παραδοχή , όπως άλλωστε δηλώνει και ο ορισμός του επιστημονικού πεδίου "περιβάλλον", η αντιμετώπιση του όλου θέματος με ανθρωποκεντρική οπτική, αυτό που ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ, και όχι αυτό που μέσα του ζούμε ως ένα ακόμη είδος! Εξ ορισμού λοιπόν, το θέμα είναι πως θα επηρεάσουμε, προστατέψουμε, διαχειριστούμε αυτό που μας περιβάλλει. Η διαχείριση λοιπόν των φυσικών πόρων δεν είναι θέμα ηθικών αξιών, αρχών κλπ, αλλά θέμα καθαρά οικονομοτεχνικής διαχείρισης ώστε να παραμείνουν σε επίπεδα που επιθυμούμε και χρειζόμαστε ύμφωνα με τις γνώσεις και τις ικανότητες που διαθέτουμε σήμερα. Αν αύριο μπορέσουμε να επηρεάσουμε την αναλογία, τον ρυθμό αναπαραγωγής ή οτιδήποτε άλλο που θα μας διασφάλιζε περισσότερα ψάρια, θα ήταν απολύτως θεμιτό σαν απόφαση και θα μας άλλαζε το βιντεάκι. Το βιντεάκι δεν θα ρωτήσει ποτέ αν είναι λογικό να υπάρχουν 4 ψαράδες. Δεν θα ρωτήσει ποτέ ποιος θα πρέπει να πεθάνει από τους 4 ή πόσα παιδιά θα πρέπει να κάνουν ώστε να έχουν δικαίωμα στην λίμνη. Δεν αναρωτιέται γιατί θα πρέπει οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε όλες τις λιμνούλες και να αποφασίζουν για τα ψάρια τους. Και στην τελική ποιος αποφασίζει για τους ανθρώπους;
Δυστυχώς οι άνθρωποι έχουν εδώ και καιρό διασφαλίσει το εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Από τη στιγμή που ενα είδος με όχι και τόσο υψηλή νοημοσύνη όσο νομίζει, έχει αποφασίσει να αντιμετωπίσει τον πλανήτη ως περιβάλλον ('οπως και κάθε ζώο στον πλανήτη, για να είμαστε ειλικρινείς) αλλά φαντασιώνεται ταυτόχρονα ότι μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του και να πετύχει την τελειότητα στην λειτουργία των κοινωνιών του και την εναρμόνισή του στο οικοσύστημα που τον φιλοξενεί, τα πράγματα είναι μάλλον τραγελαφικά! Ήδη από τη στιγμή που αρχίσαμε να διαμορφώνουμε εμείς το "περιβάλλον" μας κατά το δοκούν σε πλανητική κλίμακα και αφού έχουμε καταργήσει και τους ρυθμιστικούς παράγοντες του αριθμού μας, είμαστε πλέον ανεξέλεγκτοι.
Δεν λοιπόν θέμα ούτε μοιρολατρίας ούτε θέμα του να μην κάνουμε τίποτα. Αφού όμως διατυμπανίζουμε την ευφυία μας, ας αποδεχτούμε το πασιφανές.
Η εξέλιξη είναι δεδομένη. Το στοίχημα είναι κατά πόσο θα καθυστερήσει, πόσα είδη θα επιβιώσουν, αν θα προλάβει ο άνθρωπος μια ακραία εκκαθάριση από πλευράς οικοσυστήματος προς το είδος μας, αν θα προλάβουμε να μετοικίσουμε κλπ κλπ. ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η χρήση του περιβαλλοντικού μοντέλου σκέψης. Εδώ κάνουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να περάσουμε έστω αυτό ως κοινό θεώρημα και η αντίδραση είναι απίστευτη. Πόσο μάλλον να αντιμετωπίζαμε το πλανήτη με αρχές βιοηθικής, δικαίωμα ύπαρξης σε όλους τους οργανισμούς, αυτορύθμιση πληθυσμού, μη διαταραχή οικοσυστήματος κλπ κλπ
Συγγνώμη αν σας χαλάω την ελπίδα για το ανθρώπινο είδος αλλά δείτε το θετικά, όταν θα έχουμε τινάξει τα πέταλα, θα είναι τίγκα στο ψάρι η λιμνούλα.
Αν και σφαιρική η άποψη την αποτυπώνεις με σαφήνεια.
Βοηθά αυτό σε μια συζήτηση, εμένα αρκετά..
παρόλα αυτά προβαίνεις και συ σε μια πρόβλεψη:
...ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η χρήση του περιβαλλοντικού μοντέλου σκέψης...
Γιατί θα μου πεις αυτό δείχνει η πράξη, η ιστορία, το γίγνεσθαι που λένε κ στο χωριό μου.
πάνε καμιά 200αριά χρόνια από την Βιομ. Επανασ. που οδήγησε στην έκρηξη του παγκόσμιου πληθυσμού και την επακόλουθη υπερκατανάλωση των φυσικών πόρων. Δεν είναι πολλά αν το σκεφτείς καλά. Μπορεί κ να προλαβαίνουμε..... Σε τί άλλο, πραγματικά, μπορούμε να ελπίζουμε άλλωστε...